Wydarzenia

reżyseria: Wim Wenders
występują: Yella Rottländer, Rüdiger Vogler, Lisa Kreuzer, Edda Köchl
dramat / RFN / 1974

Dziennikarz Phillip Winter chce napisać artykuł o Ameryce, ale poza zrobieniem serii polaroidów nic innego mu się nie udaje. Rozczarowany rozpoczyna podróż powrotną do Niemiec. Niechętnie zgadza się wziąć małą Alice pod swoją opiekę. Podczas wspólnej podróży ich początkowa wzajemna niechęć stopniowo przeradza się w sympatię. Film, mimo że nie jest debiutem fabularnych Wima Wendersa, sam twórca często uważa go jako pierwszy film, ponieważ definiuje on gatunek – kino drogi.

Cykl: Wim Wenders
14 sierpnia jeden z ważniejszych twórców światowego kina obchodził swoje 80. urodziny. Chodzi oczywiście o niemieckiego reżysera, Wima Wendersa. Tak się składa, że podczas ponad 10-letniej działalności Benshi pokazaliśmy zaledwie jeden, ostatni film tego twórcy, czyli „Perfect Days”. Dlatego we wrześniu zdecydowaliśmy się naprawić to niedopatrzenie i cały cykl poświęcić jego osobie. Skupimy się na jego kinie aktorskim, choć trzeba wspomnieć, że Wenders jest też wybitnym dokumentalistą. Ale do tego wątku powrócimy zapewne innym razem. Dwie pierwsze produkcje to kino drogi. Jest to gatunek, w którym Wenders stał się niedoścignionym wzorem. „Alicja w miastach” z 1974 to podróż mężczyzny i podrzuconej mu dziewczynki z Amsterdamu do jej rodzinnego miasta w Niemczech. Późniejszy o dekadę „Paryż, Teksas” to podróż po pustynnych, amerykańskich drogach skąpanych słońcu. Dwa kolejne tytuły pokazują, że Wenders, jak mało kto, potrafi portretować miasta i obsadzać je jako pełnoprawnych bohaterów filmowych. Odwiedzimy zatem stolicę Portugalii, by posłuchać muzyki fado w wykonaniu zespołu Madredeus w „Lisbon Story” z 1994 r. Na koniec wrócimy do lat 80′ kultowym „Niebem nad Berlinem” gdzie spotkamy zakochanego anioła i Petera Falka oraz wpadniemy na koncert Nicka Cave’a. I tym sposobem w zaledwie czterech filmach, jak w pigułce, przedstawimy najważniejsze pasje reżysera, o których z przyjemnością z państwem porozmawiamy w trakcie pofilmowych dyskusji.