Wydarzenia

Ogólnopolski Festiwal Animacji „O!PLA” to oddolna, niezależna inicjatywa będącą przede wszystkim próbą odzyskania kontaktu i (od)budowania relacji pomiędzy polskim widzem (w każdym wieku!), a polską animacją autorską, a także – za sprawą projektów towarzyszących – promocją, w kraju i za granicą, jednej z najważniejszych dziedzin polskiej sztuki.

Pokazy trzech kategorii filmów animowanych biorących udział w konkursie głównym O!PLA 2025, w którym jury są wyłącznie widzowie!

Formanimy
Kategoria prezentuje animacje abstrakcyjne i eksperymentalne, w tym video art, mapping i fragmenty instalacji.
Kategoria Producencka
Kategoria obejmuje filmy z największym budżetem, zrealizowane w wytwórniach/studiach filmowych, w systemie producenckim, w Polsce lub w międzynarodowej koprodukcji, w tym filmy studenckie, głównie dyplomy, zrealizowane poza uczelnią, bądź w koprodukcji z nią.
Łączny czas – 1 godz. 22 min.

Program:
Formanimy
ABRIKECO (2024, 02:55), Małgorzata Szczepańczyk i Nina Sikorska, Akademia Sztuk Pięknych im.
Władysława Strzemińskiego w Łodzi
Abrikeco – ciepło słońca niosące poczucie komfortu w czasie zimy lub niepogody. Na film składają się nagrania wideo autorstwa Małgorzaty Szczepańczyk i animacje Niny Sikorskiej, które zamknięte w kole – niby słonecznej tarczy – przenikają się i migoczą jak wytęsknione promienie. Całości dopełnia eksperymentalna muzyka stworzona przez Małgorzatę.

ARCHEO (2024, 05:27), Maciej Ćwiek, Mansarda
Arche, czyli prasubstancja, podstawowy składnik rzeczywistości oraz prazasada rozpoczynająca serię zdarzeń i zjawisk; Archeo, słowo nawiązujące do starożytności i pierwocin cywilizacji przed wynalezieniem pisma oraz Archeologia czyli dziedzina odkrywająca ową najstarszą przeszłość.

CHALLENGING TIMES, NEW LIVES (2024, 03:40), Barnaba Mikułowski, Akademia Sztuk
Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Animacja eksploruje głęboko zakorzenione lęki i dylematy związane z powoływaniem do istnienia świadomego bytu obdarzonego inteligencją w świecie pełnym niepewności i zagrożeń. Dzieło operuje kontrastami światła i cienia, które stają się metaforą złożoności procesu kreacji – równoważąc obietnicę nieograniczonego potencjału z nieodłącznym lękiem przed tym, co nieprzewidywalne i nieznane.

CZARNE SŁOŃCE (2023, 03:18), Zuzanna Michalska, Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny
Abakanowicz w Poznaniu
Czarne Słońce narodziło się z czerni, bojąc się wyjrzeć. Siedząc w swym zamknięciu, wierzy że może wyrzucić z siebie coś, co zajmie stałe miejsce w jego świecie. Przez promienie zakorzenia cząstki siebie, a one, rozmywając się w nicości nie pozwalają na upragnione zgnicie. Wycinek z istnienia Czarnego Słońca ukazany w poklatkowej animacji tuszem.

DEATHWAVES (OR A FUNGAL HECATOMB) (2023, 04:59), Maciek Stępniewski, niezależnie
Śmierć nadchodzi falami i ma swoje miejsce w cyklu natury. Śmieci jednej rośliny są skarbem innej, jak
sugeruje ten film łączący organiczny temat z animacją cyfrową. Powstały kształt przypomina symulację
komputerową – swego rodzaju grę.

Kategoria Producencka
DISC+DOG (2023, 05:46), Tomek Ducki, Pigeon Productions, King Abdulaziz Center for World Culture
Gra we frisbee między trzema psami wymyka się spod kontroli, gdy zostaną one uwikłane w więzi społeczne. Co się stanie, jeśli jeden z nich zostanie wykluczony z gry?

DZIEWCZYNKA DO ORZECHÓW (2023, 14:03), Michalina Musialik, FUMI Studio
Podczas świątecznego wieczoru, mała dziewczynka znajduje zabawki pod choinką – konika na biegunach, armię żołnierzyków i domek dla lalek. Jej ukochana lalka przyciąga uwagę jednego z żołnierzyków… „Dziewczynka do orzechów” to film z nurtu kina terapeutycznego, który w symboliczny sposób opowiada o samotności kobiety szukającej prawa do własnej cielesności i kobiecości.

JOKO (Polska, Czechy, Niemcy 2024, 15:45), Izabela Plucińska, Las Sztuki/Animoon/MAUR Film
Joko to młody mężczyzna, utrzymujący całą rodzinę z pracy przy cysternie. W drugą rocznicę zatrudnienia, Joko i jego kolegów z pracy zaskakuje spotkanie z nieokreślonymi delegatami, którzy każą… nosić się na plecach. JOKO to groteskowa wizja wiecznego wyzysku i dominacji człowieka nad człowiekiem, pełna absurdalnego humoru i makabry, będąca kolejnym spotkaniem Izabeli Plucińskiej z prozą Rolanda Topora.

KOMPOZYCJA Z PRZEŻYĆ ISTNIEJĄCYCH (2023, 07:25), Joanna Szlembarska, Likaon/PWSFTviT w Łodzi
Para spędza razem noc. Kobieta swobodnie przemieszcza się po mieszkaniu, jedynym niedostępnym dla niej wnętrzem jest pracownia malarska jej partnera. Czyste monochromatyczne wnętrze mieszkania, abstrakcyjne obrazy w kolorach krwi i delikatne światło poranka są jednocześnie przepełnione spokojem i niepewnością.

MEDUZY (2023, 08:03), Ola Szmida, Studio Munka W głośnym, kolorowym i obwieszonym reklamami mieście dwie milczące kobiety napadają na bank. Zdobywają pieniądze i udaje im się uciec przed policjantami. Gdy zapada noc, bohaterki rozpoczynają marsz, do którego dołączają kolejne kobiety.

PORTRET KONIA (2023, 05:46), Witold Giersz, FUMI Studio
Malarskie impresje na temat sylwetki konia, jego sprężystych ruchów, kształtu głowy, walki ogierów. Oprócz autorskiej animacji reżyser przedstawia studia nad koniem Leonarda da Vinci, rysunki Pabla Picassa, Saula Steinberga i innych, ale także postacie mitologiczne, jak centaur i pegaz. Pokazuje również, jak malowali konie artyści japońscy, chińscy oraz artyści paleolitu.