Wydarzenia

Kochana Wisełko, najdroższy Zbyszku
Stary Teatr (Kraków); na motywach korespondencji W. Szymborskiej i Z. Herberta; reżyseria, dramaturgia, opracowanie muzyczne: Mikołaj Grabowski; scenariusz: Tadeusz Nyczek; reżyseria światła: Michał Grabowski; występują: Katarzyna Krzanowska, Jacek Romanowski

Spektakl inspirowany korespondencją Wisławy Szymborskiej i Zbigniewa Herberta. Ich różne charaktery, życiowe wybory i literackie pasje spotykają się w pełnych ironii i emocji listach, ukazujących głęboką więź i wzajemny szacunek dwóch wybitnych polskich postaci.

Szymborska i Herbert – to bardzo dziwna znajomość. Kiedy zostawimy na boku dywagacje o ich wzajemnej sympatii albo czymś więcej (listy sugerują raczej romans literacko-epistolarny niż jakikolwiek inny) i beznamiętnie spojrzymy na tych dwoje ludzi o zupełnie przeciwnych charakterach, przychodzi na myśl stara (lata 60. ubiegłego wieku) anegdota o kurze i bażancie. Ona – krakowska panienka z dobrego domu, nieomal „mieszczka”, lubiąca życie osiadłe, bezpieczne, przewidywalne. Jeżeli gdzieś wyjeżdżała, to z Kornelem Filipowiczem na ryby, i to najdalej nad Wartę. On – ciągnący w nieznane, ciągnący za granicę. Ona – żyjąca z pensyjki redaktorki literackiego tygodnika, od czasu do czasu wydająca tomik poezji. On – stypendia zagraniczne, wykłady w Europie i USA, stale tłumaczony i wydawany. Ona – zaledwie francuski, a „po londyńsku nie mówiąca ani słówka”, on – niemiecki, angielski, francuski, trochę włoski, może i coś po grecku. Ona – małe mieszkanko w śródmieściu Krakowa, grono zaufanych przyjaciół, introwertyczka. On – hotele, rezydencje przyjaciół w całym świecie, własne mieszkania za granicą, ekstrawertyk, „dusza towarzystwa”, zabawowicz, niemal hulaka; nic to było dla niego przebalować noc w tawernie greckiej stawiając wszystkim.