Wydarzenia

Zobacz wszystkie

Paulina Garbiec – Codzienność

Bilety:

wstęp wolny

Terminy:

2024-12-31 — 2025-02-28

kuratorka: Agata Sztorc-Gromaszek
„Codzienność” jest projektem artystycznym, w którym przedstawiona została metafora rzeczywistości jako nieustannego cyklu niepowodzeń oraz procesu układania jej na nowo. Wystawa Pauliny Garbiec podkreśla siłę transformacji zachodzącej podczas procesu rekonstruowania siebie.
Prezentowane na wystawie mozaiki zostały stworzone z potłuczonych, używanych naczyń, które symbolizują codzienne doświadczenia i ich kruchość. Ceramiczne kawałki są dla autorki metaforą fragmentów życia, które poprzez doświadczane trudności, rozpada się. Mozaiki przypominają, że trudy są nieodłączną częścią ludzkiego życia. Każde wydarzenie, zarówno to pozytywne, jak i negatywne, ma wpływ na ścieżkę rozwoju i formowanie się własnej tożsamości. Poprzez swoją formę, praca mozaikowa pokazuje jednak, że każde zniszczenie czy niepowodzenie jest częścią pewnej większej całości. Gdy coś się rozbija, nie oznacza to końca, lecz możliwość ponownego ułożenia fragmentów w nową, unikalną kompozycję. Proces tworzenia mozaik jest więc próbą odnalezienia sensu w chaosie i skonstruowania na nowo tego, co wydawało się stracone. Podobnie jest w cyklu prac „Codzienność” – trudne doświadczenia są tylko etapem, który prowadzi do odkrywania nowych możliwości, sposobów adaptacji i tworzenia.
Paulina Garbiec. Mozaicystka. Z wyróżnieniem ukończyła studia na kierunku architektura krajobrazu. Pasję do kreowania przestrzeni realizuje, wprowadzając sztukę w przestrzeń miasta. Jest współzałożycielką Społecznej Pracowni Mozaiki. Do największych realizacji, w których brała udział, należy między innymi mozaika na fontannie „Talerzyki” w Parku Niedźwiadków w Tychach (2021), rekonstrukcja mozaiki na Pomniku „Rodzina” autorstwa Jerzego Egona Kwiatkowskiego w Katowicach (2016), projekt i wykonanie mozaiki w stołówce bursy przy Zespole Szkół Transportowo-Komunikacyjnych im. Tadeusza Kościuszki w Lublinie (2021), renowacja i częściowa rekonstrukcja mozaiki w Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym nr 4 w Lublinie autorstwa Barbary Pniewskiej (2024). W mozaice interesuje ją proces rozpadu, który warunkuje powstanie dzieła.

 

 

Mozaiki artystyczne to opowieść o sile transformacji – o tym, że czasem to, co się w życiu rozpada, jest początkiem czegoś nowego. Prezentowane mozaiki zostały stworzone z potłuczonych, używanych naczyń, które symbolizują codzienne doświadczenia i ich kruchość.