publicystyka

Koziara Tararara

Jest, czy go nie ma?

Koziara Tararara

06/2025

Portret Jarosława Koziary.

Jakby dzwonili ateiści, to powiedzcie, że mnie nie ma – Bóg

Felieton

Wolna wola

Koziara Tararara

05/2025

Portret Jarosława Koziary.

Jako że rzeczywistość dookoła traci stabilność, nie wszyscy jesteśmy pewni swojego dalszego losu. ZUS jawi się jako nieprzewidywalny, zatem najlepszą perspektywą na przyszłość pozostaje inwestycja w życie pozagrobowe.

Felieton

Śmierć to nie koniec…

Koziara Tararara

04/2025

Portret Jarosława Koziary.

Jako że rzeczywistość dookoła traci stabilność, nie wszyscy jesteśmy pewni swojego dalszego losu. ZUS jawi się jako nieprzewidywalny, zatem najlepszą perspektywą na przyszłość pozostaje inwestycja w życie pozagrobowe.

Felieton

Niemiec a sztuka polska

Koziara Tararara

03/2025

Portret Jarosława Koziary.

Jak dotychczas nie wykształciła się we mnie potrzeba posiadania idola. Oparłem się również przynależności do subkultur młodzieżowych, partii politycznych i organizacji społecznych. Po drodze miałem kilka kulturalnych zauroczeń: a to Herman Hesse; a to zespół Can; Werner Herzog czy Joseph Beuys – wszyscy z Niemiec.

Felieton

TOP SECRET

Koziara Tararara

02/2025

Portret Jarosława Koziary.

Trudno wierzyć w nic... Ponoć każdy, a może co drugi dojrzały, zdrowy na umyśle homo sapiens, od wielkiego dzwonu winien zgłębiać tajemnicę ludzkiego żywota. Skąd się wziąłem, po jaką cholerę tu jestem i dokąd się zabiorę? Takie problemy winny zaprzątać jego łepetynę, a nie tylko kasa i ciupcianie. A na sam koniec warto się zastanowić co będzie dalej: Piach? Niebyt? Niebo? Piekło? Pustka? Nicość? A może powtórka?

Felieton